Aligizakis, Manolis: Βάρος (Burden Görög nyelven)

He put his bag on the floor
lied next to me
he raised one leg and
leaned it against the wall
as though to leave on it
a fleshy mark
a faint human trace
the other leg was resting
on the cool cement

suddenly as though he remembered
something very important

he got up
walked to the table
leaned down and smelt
the last bloomed rose
then he let a sigh float
in the darkened room
as though to release
burden of his last breath
and without any word
he collapsed on cool cement

Έβαλε το σακούλι του στο πάτωμα
πλάγιασε δίπλα μου
το ένα πόδι ακούμπησε
στον τοίχο σαν νάθελε
ν αφήσει ένα σημάδι ανθρώπινο
το άλλο πόδι ξεκουράζονταν
στο δροσερό τσιμέντο

ξαφνικά σαν να θυμήθηκε
κάτι πολύ σοβαρό

σηκώθηκε και βημάτισε
στο τραπέζι γονάτισε και
μύρισε το μοναδικό τριαντάφυλλο
άφησε ένα στεναγμό να αιωρηθεί
στο σκοτεινό δωμάτιο σαν
νάθελε να ελευθερωθεί απο
κάποιο βάρος της τελευταίας του
αναπνοής και τότε χωρίς λέξη
κατέρευσε στου τσιμέντου τη δροσιά