Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Vörösmarty Mihály: Peterlein (Petike Német nyelven)

Vörösmarty Mihály portréja

Petike (Magyar)

Bús mogorván ül Petike,
Ha ha ha!
Péter és bú! a mennykőbe,
Mi baja?
Anyja kémli hű szemekkel -
Jó öreg!
Azt gondolja, fiacskája
Tán beteg.
"Kell galuska, Peti fiam,
Eszel-e?"
"Dehogy eszem, dehogy eszem,
Ki vele."
"Kell bor, édes szép fiacskám,
Iszol-e?"
"Dehogy iszom, dehogy iszom,
El vele."
"Kell-e sarkantyú csizmádra,
Petikém!
Kalpagodra toll s mentédre
Rókaprém?"
"Mit nekem toll, mit nekem prém,
Sarkantyú!
Ha szivemben, mint a róka,
Rág a bú!"
"Kell-e könyv, a szomszéd könyve,
Biblia?"
"Mit nekem könyv, a beszéd mind
Szó fia.
Egy barátom van nekem csak,
A halál;
Az, tudom, hogy innen-onnan
Lekaszál."
"Az egekre! Peti fiam,
Meg ne halj:
Annyi benned a sohajtás,
Mint a raj.
Átidézzem tán Juliskát?
Láthatnád?"
Szól mogorván Péter úrfi:
"Hol van hát?"

Ármány-adta Péterkéje!
Még mi nem volt a bibéje!
Sem kalapja, sem mentéje,
Sem a sarkantyú zenéje,
Nem kell neki róka málja,
Sem a szomszéd bibliája;
Nem kell neki bor, galuska,
De bezzeg kell a Juliska,
Bár negédes és hamiska,
De vidor, szép és piroska.
Sem ehetnék, sem ihatnék,
Csak Julcsával nyájaskodnék.

"Ej Petikém, szép fiam, hát
Ez a baj!
Gondom lesz rá, hogy nagyot nőj
S meg ne halj.
Most takarodj iskolába,
Rosz fiú!
Meg ne lássam, hogy pityergesz.
Félre bú!
Iskolában a Juliskát
Elfeledd:
Isten éltet, tíz év mulva
Elvehet'd."

1841



Peterlein (Német)

I
Traurig, mürrisch sitzt der Peter,
ha, ha, ha!
Gram und Peter! Donnerwetter!
Fehlt was da?
Treuen Auges schaut die Mutter -
gutes Weib!
Glaubt, ihr Söhnlein sei womöglich
krank am Leib.

"Hast auf Klößchen, mein Sohn Peter,
Appetit?"
"Nein, ich mag nicht, nein, ich mag nicht,
weg damit!"
"Willst du Wein, mein süßer Junge?
Sag ein Wort!"
"Nein, ich will nicht, will nicht trinken,
schütt ihn fort!"

"Willst du Sporen an die Stiefel,
Peterlein?
Willst du Federn? Fuchspelz auf den
Dolman dein?"
"Feder, Pelz und Sporen sind mir
gar nichts wert,
wenn mich wie ein Fuchs im Herzen
Gram verzehrt."

"Willst ein Buch? Des Nachbarn Bibel
hol ich her."
"Was soll mir ein Buch! Gerede,
seicht und leer.
Einen einzgen Freund nur hab ich,
nur den Tod.
Bald mäht er mich ab in meiner
großen Not."

"Himmel, mein Sohn Peter, stirb mir
nicht im Harm!
In dir schwirren Seufzer wie ein
Bienenschwarm.
Soll die Juliska ich rufen?
Willst sie sehn?"
"Wo", spricht Jungherr Peter mürrisch,
"ist sie denn?"

II
Ei verflixter Teufelspeter!
Was denn fehlt dem Schwerenöter?
Auf dem Kolpak nicht die Feder,
nicht der spitze Sporn am Leder,
nicht der Fuchspelz macht ihm Freude,
Bibel nicht der Nachbarsleute;
will nicht Kloß, nicht Wein probieren,
doch die Juliska verführen,
zwar recht schelmisch und possierlich,
ist sie lieb und hübsch und zierlich.
Essen, trinken will er nimmer,
doch mit Julchen zärteln immer.

III
"Ei, mein schöner Sohn, mein Peter,
das fehlt dir!
Will dich großziehn, und mitnichten
stirbst du mir.
Schlimmer Junge, mach, daß du zur
Schule rennst!
Fort den Kummer! Will nicht sehen,
daß du flennst!
Geh zur Schule und vergiß das
Julchen klein:
Kannst, so Gott will, in zehn Jahren
um sie frein."




minimap