Herbstmanöver (German)
Ich sage nicht: das war gestern. Mit wertlosem Sommergeld in den Taschen liegen wir wieder auf der Spreu des Hohns, im Herbstmanöver der Zeit. Und der Fluchtweg nach Süden kommt uns nicht, wie den Vögeln, zustatten. Vorüber, am Abend, ziehen Fischkutter und Gondeln, und manchmal trifft mich ein Splitter traumsatten Marmors, wo ich verwundbar bin, durch Schönheit, im Aug.
In den Zeitungen lese ich viel von der Kälte und ihren Folgen, von Törichten und Toten, von Vertriebenen, Mördern und Myriaden von Eisschollen, aber wenig, was mir behagt. Warum auch? Vor dem Bettler, der mittags kommt, schlag ich die Tür zu, denn es ist Frieden und man kann sich den Anblick ersparen, aber nicht im Regen das freudlose Sterben der Blätter.
Laßt uns eine Reise tun! Laßt uns unter Zypressen oder auch unter Palmen oder in den Orangenhainen zu verbilligten Preisen Sonnenuntergänge sehen, die nicht ihresgleichen haben! Laßt uns die unbeantworteten Briefe an das Gestern vergessen! Die Zeit tut Wunder. Kommt sie uns aber unrecht, mit dem Pochen der Schuld: wir sind nicht zu Hause. Im Keller des Herzens, schlaflos, finde ich mich wieder auf der Spreu des Hohns, im Herbstmanöver der Zeit. Uploaded by | P. T. |
Source of the quotation | http://www.lyrikline.org |
|
Herfstmanoeuvre (Dutch)
Ik zeg niet: dat was gisteren. Met waardeloos zomergeld in de zakken liggen we weer op het kaf van de hoon, in de herfstmanoeuvre van de tijd. En de vluchtweg naar het zuiden komt ons niet, als de vogels, van pas. ’s Avonds trekken viskotters en gondels voorbij, en soms treft mij een splinter droomdronken marmer, waar ik kwetsbaar ben, door schoonheid, in het oog.
In de kranten lees ik veel over de kou en haar gevolgen, over dwazen en doden, over verdrevenen, moordenaars en myriaden ijsschotsen, maar weinig wat me bevalt. Waarom ook? Voor de bedelaar die ’s middags komt sla ik de deur dicht, want het is vrede en je kunt je de aanblik besparen, maar niet het vreugdeloos sterven van bladeren in de regen.
Laat ons op reis gaan! Laat ons onder cipressen of onder palmen of in de sinaasappeltuinen tegen verlaagde prijzen zonsondergangen zien die huns gelijke niet hebben! Laat ons de onbeantwoorde brieven aan het gisteren vergeten! De tijd doet wonderen. Komt hij ons echter ongelegen met het aankloppen van de schuld: wij zijn niet thuis. In de kelder van het hart, slapeloos, vind ik me terug op de kaf van de hoon, in de herfstmanoeuvre van de tijd.
Uploaded by | P. T. |
Source of the quotation | http://www.lyrikline.org |
|