This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Braun, Volker: Osztrigák (Die Austern in Hungarian)

Portre of Braun, Volker

Die Austern (German)

Für Alain Lance
 
Ich lebe nicht oft wirklich, du seit Stunden
In meiner Küche brichst die eingereisten
(mit viel Papieren) Austern auf, und mit
Schmerzender Hand in dem Plasteschurz
 
Singst du. Und die Wolfs, an nichts mehr
Denken die da als ans Fressen, was sie
Wie alles, gründlich tun. Das sind noch Menschen.
Und ich, mit viel Zitrone, betäube
 
Die nackten Tierchen erst und meinen Gaumen
Und schlucke mutlos, während du zwei Dutzend
Schlürfst mit Wollust und Ekel, diese kleinen
Fotzen der See. So, sage ich nun, das
 
Leben zwischen Gier und Abscheu
Zergehen lassen auf der Zunge, ja.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://www.lyrikline.org

Osztrigák (Hungarian)

Alain Lance-nak
 
Gyakran nem élek igazán, te órák óta
A konyhámban tisztítod a (sok papírral)
Beutaztatott osztrigákat, és sajgó
Ujjakkal, műanyag kötényben
 
Énekelsz. És a Wolfék nem gondolnak másra,
mint a zabálásra, amit különben ők is,
mint mi mindannyian, alaposan tesznek. Ezek még emberek.
Én meg sok citrommal elkábítom
 
először a csupasz állatkákat és az ínyemet,
majd hangtalan lenyelem őket, miközben te két tucatnyit
szürcsölsz be kéjjel és émelyegve ezekből
a tengeri puncikból. Ezért mondom, hogy az
 
élet vágy és undor között
olvadjon fel a nyelven, aha.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://ketezer.hu

minimap