Fleming, Paul: Doct. Med. Paul Fleming úr sírfelirata (Herrn Pauli Flemingi der Med. Doct. Grabschrifft / so er ihm selbst gemacht in Hungarian)
Herrn Pauli Flemingi der Med. Doct. Grabschrifft / so er ihm selbst gemacht (German)in Hamburg / den xxiix. Tag deß Mertzens m.dc. xl auff seinem Todtbette drey Tage vor seinem seel: Absterben.
Ich war an Kunst / und Gut / und Stande groß und reich. Deß Glückes lieber Sohn. Von Eltern guter Ehren. Frey; Meine. Kunte mich aus meinen Mitteln nehren. Mein Schall floh überweit. Kein Landsmann sang mir gleich.
Von reisen hochgepreist; für keiner Mühe bleich. Jung / wachsam / unbesorgt. Man wird mich nennen hören / Biß daß die letzte Glut diß alles wird verstören. Diß / Deütsche Klarien / diß gantze danck' ich Euch.
Verzeiht mir/ bin ichs werth / Gott / Vater / Liebste / Freunde. Ich sag' Euch gute Nacht / und trette willig ab. Sonst alles ist gethan / biß an das schwartze Grab.
Was frey dem Tode steht / das thu er seinem Feinde. Was bin ich viel besorgt / den Othem auffzugeben? An mir ist minder nichts / das lebet / als mein Leben.
|
Doct. Med. Paul Fleming úr sírfelirata (Hungarian)
úgy, ahogy ő magának megcsinálta Hamburgban
Művészet, rang vagyon bőviben voltam én, szerencsefi, akit tisztes szülők neveltek, szabad, magam ura, a másé sose kellett, s így itt más nem dalolt — szavam szállt könnyedén.
Nagyhírű utazó és dologra serény, ifju, éber, vidám, tudom, így emlegetnek, míg a végső tüzek itt mindent szétveretnek, ezt, német Kláriák, néktek köszönöm én.
Bocsáss meg, Istenem s Apám, Kedves, barátok, jóéjt mondok, s megyek máris, önkéntesen, nincs hátra semmi más, csak a sötét verem.
Mit tehet a halál, csak ellenének árthat! Mért aggódjam, talán lelkem kifúni félek? Semmi nem oly silány, mi él, mint az, hogy élek.
|