This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Goethe, Johann Wolfgang von: Wachstum

Portre of Goethe, Johann Wolfgang von

Wachstum (German)

Als kleines artges Kind durch Feld und Auen

Sprangst du mit mir, so manchen Frühlingsmorgen.

»Für solch ein Töchterchen, mit holden Sorgen,

Möcht ich als Vater segnend Häuser bauen!«

 

Und als du anfingst, in die Welt zu schauen,

War deine Freude häusliches Besorgen.

»Solch eine Schwester! und ich wär geborgen:

Wie könnt ich ihr, ach! wie sie mir vertrauen!«

 

Nun kann den schönen Wachstum nichts beschränken;

Ich fühl im Herzen heißes Liebetoben.

Umfaß ich sie, die Schmerzen zu beschwichtgen?

 

Doch ach! nun muß ich dich als Fürstin denken:

Du stehst so schroff vor mir emporgehoben;

Ich beuge mich vor deinem Blick, dem flüchtgen.



Uploaded byBenő Eszter
Source of the quotationhttp://gutenberg.spiegel.de

Serdülés (Hungarian)

Erdőn, mezőn, mint kis szelid leányka

Játsztál körűltem, sok tavaszi reggel'.

«Ily lányom lenne! Apai kezekkel

Hogy fáradnék, őt munka közben áldva!»

 

Majd, hogy ki kezdtél nézni a világba

S egész napod a házi gonddal telt el:

«Ily testvér volna minden, mi nekem kell -

Hogy biznám benne s bennem ő, a drága!»

 

Már most határa sincs a serdülésnek -

Tombolnak bennem hő szerelmi vágyak...

Karomba zárjam? Hogy végződjék mindez?

 

De ah! ma már oly fejedelmi szépnek,

Magam fölött rideg magasban látlak,

Hogy főt kell hajtanom, ha rám tekintesz.



Uploaded byBenő Eszter
Source of the quotationhttp://mek.oszk.hu

minimap