Stadler, Ernst: Form ist Wollust
Form ist Wollust (German)Form und Riegel mußten erst zerspringen, Welt durch aufgeschlossne Röhren dringen: Form ist Wollust, Friede, himmlisches Genügen, Doch mich reißt es, Ackerschollen umzupflügen. Form will mich verschnüren und verengen, Doch ich will mein Sein in alle Weiten drängen – Form ist klare Härte ohn' Erbarmen, Doch mich treibt es zu den Dumpfen, zu den Armen, Und in grenzenlosem Michverschenken Will mich Leben mit Erfüllung tränken.
|
A forma kéj (Hungarian)Formának, zárnak kellett összetörni, a világnak nyílt csövekből ömölni: béke, kéj a forma, mennyei beteltség; - de én mégis átszántom a régi mezsgyét! Megkötöz a forma, összeprésel, de én minden égbe szórnám szét a létem - kegyetlen a forma, szép keménység, de engem a gond vonz, a szegénység; s majd a végtelen nagylelküségben életem teljességét megérzem.
|