This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Rosales, Luis: Rémület volt csupán (No era más que un espanto in Hungarian)

Portre of Rosales, Luis

No era más que un espanto (Spanish)

Esta puerca miseria de volver a empezar cuando ya está todo acabado,

cuando ya la resignación tiene un sonido de campana

que suena rota, desprendida, llorando,

y su hueco metal disponible se va llenando poco a poco,

de un espanto pequeño,

de un espanto tan corto que no puede avanzar,

que no puede llenarte

como no te vacía una eyaculación

pero te deja emasculado y embebido;

y es tan sólo un espanto pequeño,

como un virus,

como una aguja que atravesara el ojo sin cegarlo,

como una lentitud

que se va haciendo

cada vez más pequeña,

más imposibilitada

y más tenaz,

hasta que el corazón se hace un coágulo de sangre,

hasta que el corazón se tensa sin latir,

se tensa, hasta su límite, sin latir

para dejarte en su desván,

tan maniatado y tan escaso,

que empiezas a sentir que nada puede perdonarse.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://lengualiteratura10.blogspot.com

Rémület volt csupán (Hungarian)

No era más que un espanto

A keservét, hogy újrakezdődik, mikor már vége,

mikor már a beletörődés harangszava száll,

és megtörten, lemondón, sírva szól,

kongó fémürege lassan,

lassan telik némi rémülettel,

kurta ijedelemmel, amely terjedni képtelen,

eltölteni nem képes,

mintha egy magömlés úgy kiürített volna,

hogy férfiasságodtól fosztva, összementél utána;

egy olyan aprócska kis rémület csupán,

mint egy vírus,

mint egy tű, amelyik vakítás nélkül szúr át szemgolyót,

mint holmi lassulás,

amely egyre, csak egyre

zsugorodóban van,

mindinkább ellehetetlenülőben,

mind makacsabbul hat,

mígnem a szív egyetlen véralvadék lesz,

mígnem a szív csak feszül, és nem ver,

végsőkig megfeszülve nem ver,

s ott hagy téged padlásszobáján rabnak,

összekötözve és oly nyomorultul,

hogy érezni kezded: minden, de minden megbocsáthatatlan.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://irc.sunchat.hu/vers/

minimap