Lasnier, Rina: Prostota (Simplicité in Polish)

Un coeur simple comme la ronce dans sa fleur
et qui n’impose pas sa peine l’étoile similaire;
comme les carnassiers aux traces légères d’ignorance,
comme un coffret cédant son trésor à l’interdit de la clef;
comme la neige renonçant au jeu des avalanches ramifiées
pour les jeux durs et es représailles de l’enfance.
 
Un coeur sauvage comme la cible que n’effraie point la flèche
et comme la flèche trempée que n’affole point le vent;
comme l’oiseau n’ébruitant jamais l’énigme de l’hiver,
comme une femme calme dans la rade de ses cheveux;
comme la neige achevant dans l’architecture du songe
les paroles informes des eaux aveuglées de hauteur.
Un amour simple et familier comme deux voix pigeonnières
à ras d’avril et de rires roulés en notes de gouttières
et l’hiver est un fantôme pourchassé d’une fête...

Serce proste jak cierń otoczony kwiatem,
nie rzuca swego bólu gwieździe bliźniaczej;
jak drapieżne zwierzę o śladach nieuchwytnych,
jak szkatułka chroniąca skarb w interdykcie klucza;
jak śnieg co poniechał gry w rozgałęzione lawiny
wybierając grę bezlitosną i kary z lat dzieciństwa.
 
Serce dzikie jak tarcza, co nie przerazi strzały
i jak grot hartowany, co nie lęka się wiatru;
jak ptak, który nigdy zagadki zimy nie zdradzi,
jak kobieta łagodna w redzie swych włosów;
jak śnieg dopełniający w snu architekturze
mgliste słowa wód oślepionych otchłanią.
Miłość prosta i zwykła jak głos pary gołębi
u progu kwitnienia i nuty śmiechu śmigające w rynnach,
gdy zima jest widmem wygnanym z festynu...