Sonetto 114. (Giunto è già ‘l corso della vita mia) (Italian)
Giunto è già ‘l corso della vita mia Con tempestoso mar per fragil barca Al comun porto, ov’ a render si varca Giusta ragion d’ogni opra trista e pia:
Onde l’affettuosa fantasia, Che l’arte si fece idolo e monarca, Conosco ben quant’ era d’error carca; Ch’ errore è ciò che l’uom quaggiù desia.
I pensier miei, già de’ mie’ danni lieti, Che fian or, s’ a due morti m’avvicino? L’una m’ è certa, e l’altra mi minaccia;
Nè pinger nè scolpir fia più che queti L’anima volta a quell’ amor divino, Ch’ aperse a prender noi in croce le braccia. Publisher | Budapest, Magvető Kiadó |
Source of the quotation | Szerb Antal: Száz vers. Negyedik kiadás. 142. p. |
|
Vivkuro mia jam atingis... (Esperanto)
Vivkuro mia jam atingis, ve, fragilŝipete, tra ŝtormanta maro, havenon, kie foje ĉiu staros, kantos pri bona kaj malbona kre'.
Nur nun mi vidas, kia estas tromp', imag', laŭ kiu mi konstante vidis en art' idolon, reĝon kaj ĝin fidis, sopir' pelanta homon al la tomb'.
Ĉu helpas amoj, kiujn vent' disblovas, nun kiam mortoj du atingas min? La unua certas, pro la dua tim'.
Jam nek pentrado, nek skulptado povas animon helpi sin levintan ĵus al am' nin brakumonta de la kruc'.
Source of the quotation | http://www.csatolna.hu/hu/szepek/versverseny/ma.html |
|