Tasevski - Eternijan, Jovica: Bezdan nas grli (Бездната нè прегрнува in Serbian)

Во мозочните бразди

легнат, боледува до срж

и ‘ржи чудниот загар

на љубопитноста, кутрото

кутре! Тешки петна

по неговите шепи се лепат...

Паѓаме, без престан паѓаме

и збеснати раѓаме оси,

а кристалната дама,

ете, си оди!

U moždane brazde

položen, boluje do srži

i reži čudan ker

znatiželje, jadni

jadničak! Gadne mrlje

na njegovim šapama se lepe...

Padamo, neprestano padamo

i razbešnjeni rađamo ose,

a kristalna dama

eto, ona odlazi!