Braet, Mark: Voorlopig testament

wanneer ik val

laat dan geen dokter komen

maak mij een bed gereed

van wind en wolken

hang aan de ramen gordijnen van zeewier

en geef me de verste ster

om mijn hoofd op te leggen

wanneer ik ergens niet terugkom

het laatste opstandig woord in mijn mond

onuitgesproken en verstild

ontplooi boven mijn hoofd een deken

door de herfst gekleurd

wanneer ik reeds aarde ben

tussen aarde opnieuw gereed

om op te staan in de twijgen

van de goudenregen in de warme

glimlach van onze vlaggen

laat dan als vroeger je woorden

zich griffen in de boomschors van mijn pols

je stem zich te slapen leggen

in het stenen bed van mijn gelaat

ha elesem a harcban

orvost ne hívj

felhőből szélből

vess ágyat nekem

hínárral függönyözd be ablakom

s egy messzi csillagon

pihenjen a fejem

ha nem térek vissza

s lázadó szavam

kimondatlan ajkamra fagy

fejem fölé lepelként

a tarka őszt terítsd

én újra földdé válok

s a talajból feltámadni készen

hogy aranyeső füzére legyek

kibomló zászlónk

meleg mosolya

régről-ismert szavad

érintse kéreg-pulzusom

arcom kőágyán

nyugtasd el hangodat