Claus, Hugo: De zee
De zee (Dutch)De schorre zeilen, de sneeuwende zee met De vinkenslag der baren: haar bladeren En het doornaveld verlangen: haar golven
Rijden tegen het land waar de flag der bronst uithangt, Monsteren de muren aan, Lokken het mos en de mensen, de merries en het zand,
Laten de stenen als sterrebeelden achter En bevrijden—zij, de zee en haar schuimbekkende beesten— De mann in alle vrouwen, de tanden in mijn mond.
|
A tenger (Hungarian)Az érdes vitorlák, a havazó tenger, a tajték hálója: a víz lombozata és a köldökmély vágy hullámai
megrohamozzák a partot, hol a párzási időt jelző zászló lebeg, mint szörnyeteg támadnak falakat, csábítanak mohát, embert, kancát és homokot,
kavicsokat hagynak a parton, mint csillagképeket, a tenger és habzó állatai kiszabadítják a holdat a nőkben, fogaimat a számban.
|