Gilliams, Maurice: Farewell (Vaarwel in English)

Avond heeft ons zijn gezag ontplooid.
Zwervers met zwaarmoedige schalmei
dwalen langs de zwoele Scheldeboorden.
Dichters hebben de eerste ster verstaan.
Rode boeren drijven rode stieren.
In de holen langs de haven loeren
stierenogen bloedig in elk mens.
 
Donkre vrouwen op de wandelbrug
zien drie boten aan de kim verdwijnen,
luistren naar het klotsen van het water,
leunen op de reling zonder spreken.
Maar hun hart, gereed voor machtig wenen,
en hun smachten kunnen zij bedwingen
in een droge, blindversteende blik.

Night unfolded itself to us and rules.
Hobos with somber shawms wander
along the sultry banks of the Scheldt.
Poets can tell the evening star.
Red farmers drive red bulls.
In the holes along the harbor
bull eyes leer deadly in every man.
 
Dark women on the footbridge
see three boats vanishing at the horizon,
listen to the splashing of the water,
lean on the rail without speaking.
But they contain their hearts,
made for great weeping, and their desires
in a dry, blind-hardened gaze.