Lodeizen, Hans: Figyelj: mikor még vele… (Toen ik nog ... in Hungarian)
Toen ik nog ... (Dutch)toen ik nog met hem leefde en wij de wereld samen maakten, wevend en rafelend toen ik zijn oog bij me had en zijn witte handen toen heb ik de sneeuw gezegend en in de regen gelachen.
toen ik de middagen in zijn kamer doorbracht en in zijn lichaam rondliep of neerzat, een boek las of sliep, toen ik de weg van zijn oor kende en de rivier van zijn ogen binnenvoer toen ik met zijn handen speelde en over zijn lippen liep toen ben ik mezelf vaak tegengekomen lachend en huilend of dingen zeggend.
maar, bij het komen van de herfst is hij weggegaan nu ben ik zelf niet meer want ik ben meegegaan ik heb zijn handen een hand gegeven ik ben in zijn ogen gevangen ik ben in zijn oren verward ik ben in zijn lichaam verdwaald in zijn lichaam verdronken.
|
Figyelj: mikor még vele… (Hungarian)figyelj: mikor még vele éltem és a világot együtt alkottuk, összeszőve, felfejtve mikor még nálam volt a szeme és hófehér keze akkor megáldottam a havat és az esőben nevettem.
mikor a délutánokat szobájában töltöttem és a testében járkáltam vagy leültem, könyvet olvastam vagy aludtam, mikor ismertem fülében az utat és behajóztam szemének folyóján mikor kezével játszottam és átsuhantam az ajkán olyankor gyakran jöttem szembe önmagammal, nevetve, sírva vagy mondva dolgokat,
de, az ősz beköszöntével ő elment most én sem vagyok már mert velementem kezének kezet adtam szemében ottmaradtam fülében elakadtam testében eltévedtem testében megfulladtam
|