Štrpka, Ivan: Beštiár

Napätie nespavosti, pred ktory'm
nemožno zatvoriť oči
ako pred neskutočným nočným predmetom.
Medzipolohy lásky. Škreky. Perie sa mieša
s perím. Maćka sa pári so psím bastardom.
Lasica snorí po kohútoch, po vtákoch. Kuna
nezastrene koketuje s každým zajacom.
Prístavy stroskotali. A za kolísavych nocí

hroty našich lodí ďalej drsno vnikajú
do pevných, temno svetielkujúcich a monotone
vzdychajúcich vĺn.

Tam a späť. Sem a tam.
Srsť objíma ženu.

S vykrikom prevrhujem sliepňajúcu lampu.

V jesennom blate, pomiešanom so snehom,
dažďom a teplou nočnou krvou,
sa na svitaní objavujú ľahučké
ženské stopy harpye.

Napięta bezsenność, na którą
nie można przymknąć oka
jak na nierealny nocny przedmiot.
Międzypłaszczyzny miłości. Jazgot. Pierze miesza się
z pierzem. Kotka parzy się z kundlem.
Łasica węszy koguty; ptaki. Kuna
kokietuje zające.
Przystanie roztrzaskane. A podczas rozkołysanych nocy

groty naszych łodzi nadal przedzierają się
przez mocne, ciemno połyskujące i monotonnie
wzdychające fale.

Tam i z powrotem. Tu i tam.
Sierść obejmuje kobietę.

Z krzykiem przewracam filującą lampę.

W jesiennym błocie, zmieszanym ze śniegiem,
deszczem i ciepłą nocną krwią,
o świcie pojawiają się leciutkie
kobiece ślady harpii.