This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Frashëri, Naim: A madár és a fiú (Zogu dhe Djali in Hungarian)

Portre of Frashëri, Naim
Portre of P. T.

Back to the translator

Zogu dhe Djali (Albanian)

Një zok të bukur zuri një djalë,

Ay po dridhej dh'e i thosh ca fjalë:

"Nukë të vjen keq që jam i mitur,

Si ti i vogël e s'jam dhe rritur?

 

Jam bir i vetëm e mëma më pret,

E kam lënë keq brenda në folet.

Dheu me dëborë qjith' u mbulua,

Më s'ka mbetur dhe gjëkunt pothua!

 

Vuanj i gjori dit' edhe natë

E s'gjenj dot asnjë druthë të thatë!

E sheh sa u prish fort i shkreti mot,

Urie vdiqmë, më s'durojmë dot,

 

Zemërsë sime i lidhe gur,

Po mëm' e zezë q'ësht' e sëmurë?

Kërkonj e kërkonj, e kam që dije

Që s'munt të gjenj dot gjëzë t'i shpije.

 

Ah! kjo e keqe këtu më pruri,

E gracka jote ra e më zuri!

Më pret im mëzë, si ty jot ëmë.

Të mos t'i vete, ç'bënetë prëmë?

 

Të zesthitë na, përse na ngini?

Në punët tënë përse s'na lini?

Kam dhe unë shpirt dhe dua të rronj,

Të lëçinj, të breth, të los, të këndonj,

 

Unë, që s'kam ment, si thotë njeriu,

Kujt i bëra keq? Ç'bëra un' i ziu?

Le, mos më mundo, se Zoti të sheh,

Të mirën' edhe të ligën' e njeh,

 

E s'do të ligën, po do të mirën,

Do butësinë, nuk' egërsirën,

Të drejtënë do dhe urtësinë,

S'do faqezinë e babëzinë,

 

Mua të lirë më bëri Zoti

përse me bën rob? Nga un, Ç'do ti? "

Fjalët' e zogut djali i dëgjoi,

Qau edh' e puthi, pastaj e lëshoi.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://www.letersia.fajtori.com

A madár és a fiú (Hungarian)

Egy fiatal fiú szép madarat fogott.

Csirpelve szólt a félsztől legott:

"Nem sajnálsz, hisz kicsinyke

vagyok, nem oly nagy mint te?

 

Jóanyám egyetlen örököse,

ő most a csupasz fészek betege.

Mély hóval borított a föld,

alant nincs már barna és zöld!

 

Én szegény, éjt-nap szenvedek

és ágak sehol, mik nem fehérlenek.

A zord idő mint rémálom kitör,

haldoklunk – az éhínség gyötör.

 

A szívem bévül kővel nyomasztva;

mi van anyával betegen, magára hagyva?

Két napig kerestem és kutattam,

se magra se kukoricára nem akadtam.

 

Ó! Mi történt, balszerencse volt,

mely engem rút csapdába tolt!

Mint tiéd reád, anyácskám vágy reám,

Ha nem szökhetek belepusztul talán.

 

Szegényeket mért gyötörsz ennyire?

Miért nem hagyod, menjek messzire?

Lelkem szabadba vágy elmenekülni,

Kiáltni, játszni, dallni ... hazarepülni.

 

Én, ki nem értem az okos emberit,

okoztam kínt? Bántottam valakit?

Hagyj engem békén, ne gyötörj hát,

Isten lát mindent és minket is lát.

 

És szereti a jót, a rosszat eltaszítja,

gaztettet elitél, a gyöngéd a minta,

Tisztességet akar és bölcs tetteket,

üldözi a gonosz és kapzsi lelkeket.

 

Istentől szabadnak születtem, vadan;

gyermek, mért én vagyok ki fogva van? "

A fiú a szép madár szavát megértette,

sírva megcsókolta, szabadon engedte.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationsaját

minimap