This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Kästner, Erich: Az utánzási ösztön balladája (Die Ballade vom Nachahmungstrieb in Hungarian)

Portre of Kästner, Erich

Die Ballade vom Nachahmungstrieb (German)

Es ist schon wahr: nichts wirkt so rasch wie Gift!
Der Mensch, und sei er noch so minderjährig,
ist, was die Laster dieser Welt betrifft,
früh bei der Hand und unerhört gelehrig.
 
Im Februar, ich weiß nicht am wievielten,
geschah's auf irgendeines Jungen Drängen,
daß Kinder, die im Hinterhofe spielten,
beschlossen, Naumanns Fritzchen aufzuhängen.
 
Sie kannten aus der Zeitung die Geschichten,
in denen Mord vorkommt und Polizei.
Und sie beschlossen, Naumann hinzurichten,
weil er, so sagten sie, ein Räuber sei.
 
Sie steckten seinen Kopf in eine Schlinge.
Karl war der Pastor, lamentierte viel,
und sagte ihm, wenn er zu schrei'n anfinge,
verdürbe er den anderen das Spiel.
 
Fritz Naumann äußerte, ihm sei nicht bange.
Die andern waren ernst und führten ihn.
Man warf den Strick über die Teppichstange.
Und dann begann man, Fritzchen hochzuziehn
 
Er sträubte sich. Es war zu spät. Er schwebte.
Dann klemmten sie den Strick am Haken ein.
Fritz zuckte, weil er noch ein bißchen lebte.
Ein kleines Mädchen zwickte ihn am Bein.
 
Er zappelte ganz stumm, und etwas später
verkehrte sich das Kinderspiel in Mord.
Als das die sieben kleinen Übeltäter
erkannten, liefen sie erschrocken fort.
 
Noch wußte niemand von dem armen Kinde.
Der Hof lag still. Der Himmel war blutrot.
Der kleine Naumann schaukelte im Winde.
Er merkte nichts davon. Denn er war tot.
 
Frau Witwe Zwickler, die vorüberschlurfte,
lief auf die Straße und erhob Geschrei,
obwohl sie doch dort gar nicht schreien durfte.
Und gegen sechs erschien die Polizei.
 
Die Mutter fiel in Ohnmacht vor dem Knaben.
Und beide wurden rasch ins Haus gebracht.
Karl, den man festnahm, sagte kalt: "Wir hab'n
es nur wie die Erwachsenen gemacht."



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://www.deutschelyrik.de

Az utánzási ösztön balladája (Hungarian)

A méreg gyorsabban hat bárminél!
Az ember kiskorú korára már a
hét főbűnökben jócskán benne él,
s elképesztő a tanulékonysága.
 
Most februárban, nem tudnám a napját,
a hátsó udvaron cicázó csöppnyi
tacskók egymásnak azt a tippet adták,
hogy Naumann Fricikét fel kéne kötni.
 
Hallgattak már elég riportot végig,
melynek gyilkosság minden mondata.
S eldöntötték, hogy Fritzet most kivégzik,
mivelhogy, mondták, ő egy bandita.
 
Fejét bedugták szűk kötélhurokba.
Karl volt a lelkész, prézsmitált soká,
s közölte Fritzcel, hogyha ordítozna,
a többiek játékát rontaná.
 
De Fritz azt mondta, nem fél, szó se róla.
Komoly képpel elindultak vele.
Kötéldobás a szönyegporolóra.
És húzni kezdték Fritzet felfele.
 
Rugott-kapált. Késő volt. Lengve himbált.
Kampóba rántották a kötelet.
Fritz megrándult, mert nem halt szörnyet mindjárt.
Egy kislány még megcsípte térd felett.
 
Vonaglott némán, s néhány perccel később
a gyerekjáték gyilkosságba fúl.
Midőn aztán a hét kis gonosztévők
rájöttek, elfutottak, mint a nyúl.
 
Ott függött észrevétlenül szegényke.
Égett az ég. Az udvar hallgatott.
Kis Naumann hintázott a lenge szélbe’.
S nem tudta. Mert halott volt már, halott.
 
Jött özvegy Zicklerné, s ahogy csak bírta
futott ki a kapun s kegyetlenül
ordítozott, bár kint a lárma tiltva.
És megjött a rendőrség is hat körül.
 
Az anyja ájultan rogyott a holtra.
A házba vitték. Sírt és reszketett.
Az elfogott Karl rém nyugodtan mondta:
„Csak utánoztuk a felnőtteket.”



Uploaded byP. T.
Source of the quotationB. I.

minimap