This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Huchel, Peter: Süket nemzedékeknek (An taube Ohren der Geschlechter in Hungarian)

Portre of Huchel, Peter

An taube Ohren der Geschlechter (German)

Es war ein Land mit hundert Brunnen.
Nehmt für zwei Wochen Wasser mit.
Der Weg ist leer, der Baum verbrannt.
Die Öde saugt den Atem aus.
Die Stimme wird zu Sand
Und wirbelt hoch und stützt den Himmel.
Mit einer Säule, die zerstäubt.
 
Nach Meilen noch ein toter Fluß.
Die Tage schweifen durch das Röhricht
Und reißen Wolle aus den schwarzen Kerzen.
Und eine Haut aus Grünspan schließt
Das Wasserloch,
Als faule Kupfer dort im Schlamm.
 
Im golddurchwirkten Zelt
Des jungen Afrikanus:
Er ließ ihr Öl nicht länger brennen,
Denn Feuer wütete genug,
Die siebzehn Nächte zu erhellen.
 
Polybios berichtet von den Tränen,
Die Scipio verbarg im Rauch der Stadt.
Dann schnitt der Pflug
Durch Asche, Bein und Schutt.
Und der es aufschrieb, gab die Klage
An taube Ohren der Geschlechter.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://www.zeit.de

Süket nemzedékeknek (Hungarian)

Az országban sok volt a forrás.
Két hétre gyűjtsetek vizet.
Az út üres, kiég a fa.
A sivatag kiszívja a tüdőt.
Homokká lesz a szó;
felörvénylik; az égig ér fel,
oly oszlopként, mely szertehull.
 
Mérföldekre egy holt folyó.
A napok nádasban bolyongnak
s fekete gyertyákból tépnek belet,
s rézrozsda bőre zárja el
a vízlyukat:
rothadó réz ott az iszapban.
 
Gondolj a mécsre
az ifju Africanus aranyhimes sátorában.
Nem hagyta, hogy tovább is égjen:
dühöngött tűz elég
felgyújtani tizenhét éjszakát.
 
Polybios elmondja mind a könnyet,
mit Scipio a város füstjébe rejtett,
majd eke hasított
hamúba, csontba, romba.
S ki följegyezte: a panaszt
süket nemzedékeknek adta át.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://forum.index.hu

minimap