Vísuraar við hverfí-steininn árið 1936 (Icelandic)
Ég sem steininn stíg er þreyttur maður, stari í leiðslu á hans hverfiflug. Ungur hóf ég verk mití vinnuglaður, var mér enginn grunur þá í hug. Enginn spurði, hví ég ekki hætti, hvað mér lægi á. — Enginn spurði, hvort ég ekki ætti aðra starfaþrá. Sjálfur spurði ég seinna, hví mér hefðu sorgleg örlög haslað þvílíkt svið. Og ég mælti af hljóði: Herra, gefðu heimi vorum grið. Svarið brást ei: Sjá, hér er þinn staður, sigðarinnar þræll, um dag og nátt, því hinn mikli, þögli sláttumaður þarfnast hennar brátt. Vatnið fossar. Glitra í fagurglóðum geisladrif í hvassri sigð. Brennur mér í augum angurmóðum eggjablikið, — hún er silfurskyggð. Móðir allra hinna björtu blóma, bráðum sérðu hinn grimma sláttudag — stjörnusystir, gæt þín, heyrðu hljóma hverfisteinsins galdralag. Vatnið grætur annarlegum ómi yfir steinsins hrjúfu brá, hjólsjns ásar ískra hásum rómi ömurlega spá. Ef sá kliður við þig varað gæti, væri raun mín létt. En hann svæfir. Syngja undir faeti sveifar, jafnt og þétt. Brýnsluguðir, vel er verk mitt unnið, vendilega þynnti ég eggjar blár. — Vatnið fossar. Hjól mitt hefur runnið hringi sína meir en þúsund ár, Grasið stendur þroskað. Blómleg byggðin brosir móti þér, ó, hel. Brýnsluguðir, bítur ekki sigðin bráðum nógu vel. — Uploaded by | P. T. |
Source of the quotation | http://timarit.is |
|
|
Strófák a köszörűkő mellől, 1936 (Hungarian)
E kő jártatója fáradt ember, egy helyben keringő seregély. Ifjan fogtam hozzá, munkakedvvel, s nem volt bennem gond az elején. Mért nem hagyom abba: ki se mondta, s hogy haszontalan, sem, hogy mért nem más dologra szánom rá magam. Némán kérdém később: balga végzet, mért ezt szántad küzdőtéremül? Majd fennszóval: Uram, békességet, s éljünk emberül! Nem volt gyors a válasz: itt te jól vagy, szolgáld csak a sarlót jámborul, mert a nagy, a néma arató majd bízvást rászorul. Cseppen a víz. Szikrát szór a fényes pompás ívelésű pengeél. Beleizzik bús szemembe éles pillantása - ezüstlő acél. Mind e tündöklő virágok Anyja, az aratás gyásznapjára nézz – Csillaghúgom, gyorsan szállj magadba, s halld a kőnek varázsénekét. Csorog a víz, s a kerék kicsorbult peremén másfajta dalba fog. S rá a tengely érdesen csikordul szörnyű jóslatot. Ha e jóslás majd valóra válik, rám tör végzetem... Csend. Csak a kerék dalol tovább még zord-keservesen. Köszörülés istene, a munkám kész, a penge kéklik fényesen. Csorog a víz. Ily körben forog már több mint ezer éve kerekem. És a fű sarlóra ért. Aranylók a mezők. Halál, mily táj fogad! Köszörülés istene, a sarlót aratni ne hagyd! A spanyol polgárháború kitörése napjaiból, a II. világháború előérzetében.
Uploaded by | P. T. |
Source of the quotation | J. Z. |
|
|