O drvosječi i filozofu, još jednom (Serbian)
Zapisah nekoć, neoprezno, da Filozof
i moj stric drvosječa u istu šumu
nikada nisu kročili. I pokajah se
silno kad u zapisima naiđoh na to što
u jednom trenutku smatrao sam istinom.
Jer, čitajući postojanost iz godova
posječenih stabala i proničući
u tajnu srčike hrastovog duba,
moj stric ponirao je duboko
u odgonetanje suštastva svijeta.
Baš kao što je i Filozof, trčeći
za zagonetkom zvanom bitak, kao mačak
za poljskim mišem, zalazio u šumu
i, iznenađen, zastajkivao da sa usana
mog strica drvosječe čita psovke
iz kojih su, kao varnice sa nakovnja,
na sve strane vrcale odgonetke. |
O drwalu i filozofie, raz jeszcze (Polish)
Zapisałem kiedyś, nieostrożnie, że Filozof
i mój stryj drwal, do tego samego lasu
nigdy nie weszli. I pokajałem się
potężnie, kiedy w notatkach znalazłem to, co
w tamtym momencie uważałem, za prawdę.
Bo odczytując z grubości słojów
ściętych drzew i przenikając
do tajemnicy rdestu przy omszonym dębie,
mój stryj zanurzał się głęboko
w odkrywanie sedna świata.
Zupełnie tak jak Filozof, biegając
za zagadką zwaną istotą, jak kot
za polną myszą, zachodził do lasu
i, zdziwiony, zatrzymywał się aby z warg
mojego stryja odczytywać przekleństwa,
z których, niczym skry z kowadła
na wszystkie strony skwierczały odpowiedzi.
|