Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Mörike, Eduard: Hajnali kocsiút (Früh im Wagen Magyar nyelven)

Mörike, Eduard portréja

Früh im Wagen (Német)

Es graut vom Morgenreif
In Dämmerung das Feld,
Da schon ein blasser Streif
Den fernen Ost erhellt;
 
Man sieht im Lichte bald
Den Morgenstern vergehn,
Und doch am Fichtenwald
Den vollen Mond noch stehn:
 
So ist mein scheuer Blick,
Den schon die Ferne drängt,
Noch in das Schmerzensglück
Der Abschiedsnacht versenkt.
 
Dein blaues Auge steht
Ein dunkler See vor mir,
Dein Kuß, dein Hauch umweht,
Dein Flüstern mich noch hier.
 
An deinem Hals begräbt
Sich weinend mein Gesicht,
Und Purpurschwärze webt
Mir vor dem Auge dicht.
 
Die Sonne kommt; – sie scheucht
Den Traum hinweg im Nu,
Und von den Bergen streicht
Ein Schauer auf mich zu.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://www.zeno.org

Hajnali kocsiút (Magyar)

Hajnal, szürkés-kopár,
a földek deresek,
sápadás lepi már
a messzi keletet,
 
s látni hamar, a fény
hajnalcsillagot olt,
de a fenyves egén
áll még a telihold:
 
riadt szemem ilyen,
lenne fürkész, merész,
míg kéjgyötrelmesen
a búcsúéjbe vész.
 
Sötét tó két szemed,
s nincs út, mely itt kitér,
csókod, lélegzeted,
suttogásod kisér.
 
Nyakadba rejtem el
csurom könny arcomat,
pillámhoz oly közel
bíborsötét fogad.
 
Kél a nap, kergeti
álmomat szaporán -
hegyekről reggeli
borzongás száll reám.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásaT. D.

minimap