Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Urzidil, Johannes: Ich gehe durch den alten Wald

Urzidil, Johannes portréja

Ich gehe durch den alten Wald (Német)

Ich gehe durch den alten Wald.

Die Äste ragen starr und kalt.

Ich gehe. Meine Spur wird bald

zerlöst, verweht von Sturmgewalt.

 

Der Habicht groß hoch oben kreist.

Der Wolkenchor im Blitz zerreißt.

Wegweiser endlos weiter weist,

wo niemand ist, wo niemand heißt.

 

Ich gehe durch das alte Moor,

leg meine Lipp an Gottes Ohr,

dass er mich höre, noch bevor

ich mich in Nichts, in Nichts verlor.

 

So dunkel rauscht das Leben hier.

Wer kann die Hand jetzt geben mir?

Fiel nicht ein Blatt leicht eben hier?

Ging nicht ein Schritt noch neben mir?



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://www.kohoutikriz.org

minimap