Ostaijen, Paul van: Túlléptem azon a határon (Ik sta nu eenmaal voorbij de grens Magyar nyelven)
|
Ik sta nu eenmaal voorbij de grens (Holland)Ik sta nu eenmaal voorbij de grens, Aan dewelke ieder normaal mens Moet stilstand houden. Een vriend heeft me onlangs verweten, Dat ik buiten het normale, - volgens hem het goede - ben getreden.
Maar het lot, - of wie? - heeft het zo gewild, Want het heeft mij het ongewone voorbehouden. Niet ik ben ongewoon, maar wel mijn levenslot. Bij mijn vrienden heb ik steeds het grootste verlangen gekend Om een schone liefde, in de nieuwe Lente.
Maar mijn liefde ontstond Op een Herfstavond, Mijn grote liefde, even buiten de stad, In het wijde park, toen het door de mensen, - de gewone dan? – gans verlaten was.
Mijn liefde groeide sterk in de koude Winter, - Enkel zeer mooie bloemen groeien dan. - Daarom is mijn liefde ook oneindig schoon, Al is zij, - 't spijt mijn vriend misschien, - ook ongewoon.
|
Túlléptem azon a határon (Magyar)
Túlléptem azon a határon, Ahol minden normális ember Meg kell hogy álljon. Egy barátom tudtomra adta, Hogy nem ügyeltem a rendes - szerinte helyes - útvonalra.
De a sors - vagy ki? - így akarta, Mert nékem a rendkívülit tartogatta. A sorsom, nem én vagyok szokatlan. Barátaimnál láttam a vágyat Szép szerelemre új tavaszban.
De az én szerelmem Őszi estén keletkezett, Nagy szerelmem a város szélén Messzi ligetben, mikor elhagyták az emberek - a rendesek.
Hideg télen nőtt naggyá szerelmem, Mikor csak nagyon szép virágok nőnek. Ezért szerelmem végtelenül szép, Bár - barátom sajnálatára - ez se mondható követendőnek.
|