Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Snoek, Paul: Georgië

Snoek, Paul portréja

Georgië (Holland)

1
de dag ging open
als een oesterschelp
ik zag de witte parel
van het licht
en wat het licht ontbloot.

de rode borst van het gebergte
het wonder een vogel te zien
en het geluk de vrede
die ruig en breed is
als een zomerwind
te vergezellen met zichzelf.

2
ik heb de suiker
uit de lucht van azië geproefd
lijk uit het sap van een watermeloen.
ik droeg mijn handen in elkaar
tien vingers van de vrede
door een tuin van niets dan zwijgen
waar mannen groeien eukalieptus
en vrouwen van laurier.
ik voelde hoe mijn handen
een meisje plukten uit een korenbloem
vasjiliki het korenmeisje
een naam in een blauwe bloem

3
O kleine vreugde van een wandelaar
die graag verdwalen wil ver van zichzelf.
de aarde maakte van de mens in mij
een beeld dat leerde zwijgen.
zij is het bruidskleed
van de wereld
met hier en daar
het okselhaar van een gebogen boom.
de wolken witte waterplanten
en de mens een zenuwvis
in de bronzen sneeuw
van de kaukasus
zwemt zichzelf verloren.

4
in de handen van de zee
heb ik vergeten
alles wat ik van de wereld
niet vergeten kon
de moordkleur van een oorlog
het werktuig van de haat.
de zwarte zee geen zwarte wonde
maar stil lijk alle water
een volmaakt gebaar
dat de wereld versiert.
en in de armen van de avond
zong de wind een theeplukkerslied
dat de dag smeekt om vreugde
de aarde het heilige dier
om een zwijgend geslacht
en de mens het krachtig kind
om zaad van vrede.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://lyrikline.org/index.php?id

minimap