Mickiewicz, Adam: Nad vodou cistou a sirou (Nad wodą ... Cseh nyelven)

Nad wodą wielką i czystą
Stały rzędami opoki,
I woda tonią przejrzystą
Odbiła twarze ich czarne;

Nad wodą wielką i czystą
Przebiegły czarne obłoki,
I woda tonią przejrzystą
Odbiła kształty ich marne;

Nad wodą wielką i czystą
Błysnęło wzdłuż i grom ryknął,
I woda tonią przejrzystą
Odbiła światło, głos zniknął.

A woda jak dawniej czysta,
Stoi wielka i przejrzysta.

Tę wodę widzę dokoła
I wszystko wiernie odbijam.
I dumne opoki czoła
I błyskawice - pomijam.

Skałom trzeba stać i grozić,
Obłokom deszcze przewozić,
Błyskawicom grzmieć i ginąć,
Mnie płynąć, płynąć i płynąć.

Nad vodou čistou a širou

se řada skalisek zvedá

a voda tůní svou čirou

odleskla černé jich tvary;

nad vodou čistou a širou

proplula oblaka šedá

a voda tůni svou čirou

odleskla męfiavé cáry;

nad vodou čistou a širou

prolét blesk, hrom houkl hrozné

a voda tůní svou čirou

odleskla světlo, zvuk dozněl.

A voda, jak předtím čirá,

dál stojí čistá a širá.

Tu vodu v očích svých mám,

vše věrně zrcadlím tam,

i hrdé obrysy skal

i blesky — a pak jdu dál.

Skály musí stát a hrozit,

oblaka zas deště vozit,

blesky hřmíc a v dálce hynout,

a já plynout, plynout, plynout.