Urban, Jozef: na krechę (Na sekeru Lengyel nyelven)

život sa dial
            a dial sa na sekeru
chcel od nás iba vieru
            v to čo nám dal a čo nám naúčtoval
bola si brilantná
                                   a úpadková
nahá tak że sa zbláznil priestor
            a že sa zbláznil čas
stávala si sa voľakedy
            a niečo dôležité prešlo
                                   popri nás

dokonalosť je Cigánka s bielym chrupom
chcel som ju pretiahnuť ako Corso
            svoju zablatenú hviezdu

viem že som nežil nadarmo a že som nežil hlúpo
            ibaže na sekeru
                        s obrovským dlhom ktorý nesplatím
                                   zo žiadneho honoráru za básničky

dokonalosť je tragédia

mám ťa rád
            ale na sekeru
                        Kolombína
niečo sa nekončí
a celkom nič sa nezačína

życie biegło
            i biegło na krechę
chciało od nas tylko wiary
            w to cośmy dostali
            i co nam wyszczególniono
byłaś olśniewająca
                        i dekadencka
tak naga że przestrzeń traciła zmysły
            i wariował czas
stawałaś się niekiedy
            i coś ważnego
                        ominęło nas

doskonałość jest Cyganką o białych zębach
chciałem ją przelecieć jak Corso
            swą zabłoconą gwiazdę

wiem że nie żyłem nadaremnie i że nie żyłem głupio
            tyle że na krechę
                        z ogromnym długiem którego nie spłacę
                                   z żadnego honorarium za wiersze

doskonałość to tragedia

kocham cię
            lecz na krechę
                        Kolombina
coś się nie kończy
a całkiem nic się nie zaczyna