This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Bachmann, Ingeborg: Levél, két változatban (Brief in zwei Fassungen in Hungarian)

Portre of Bachmann, Ingeborg

Brief in zwei Fassungen (German)

Rom im November abends besten Dank

das glatte Marmorriff die kalten Fliesen

die Gischt der Lichter eh die Tore schließen

der Klang mit dem erfrorne Gläser springen

der Singsang den sie aus Gitarren wringen

eh sie die Schädel in die Münzen

stanzen auf die Arena mit Zypressenlanzen!

der Holzwurm  ist bei mir zu Tisch gesessen   –

wie wohl ein Blatt aussieht das Raupen fressen?

und Herbst in Nebelland die bunten Lumpen

der Wälder unter großen Regenpumpen

ob es die Käuzchen gibt das Todeswerben

die Drachen die in warmen Sümpfen sterben

das Segel schwarz den Unglücksschrei der Raben

den Nordwind um die Wasser umzugraben

das Geisterschiff die Halden und die Heiden

schuttüberhäuft das Haus die Trauerweiden

verschuldet und vertränt am Strom aus Särgen

den Wahnsinn den sie aus der Tiefe bergen

Immer und Nimmermehr gemischt zum Trank  

dein wehes Herz vergötternd alle Leiden

vernichtet und verloren liebeskrank…

 

Nachts im November Rom Einklang und Ruh

der Abschied ohne Kränkung ist vollzogen

die Augen hat ein reiner Glanz beflogen

die Säulen wachsen aus den Tamarinden

o Himmel den die blauen Töne binden!

es landen Disken in den Brunnenmitten

sie drehen sich zu leichten Rosenschritten

wollüstig dehnen Katzen ihre Krallen

der Schlaf hat einen letzten Stern befallen

der Mund entkommt den Küssen ohne Kerben

der seidenschuh ist unverletzt von scherben

rasch sinkt der Wein durch dämmernde Gedanken

springt wieder Licht mit seinen hellen Pranken

umgreift die Zeiten schleudert sie ins Heute

die Hügel stürmt die erste Automeute

vor Tempeln paradieren die Antennen

empfangen Morgenchöre und entbrennen

für jeden Marktschrei Preise Vogelrufe

ins Pflaster taucht die spiegelschrift der Hufe

die Chrysanthemen schütten Gräber zu

Meerhauch und Bergwind mischen duft und Tränen

ich bin  inmitten – was erwartest du?



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://www.scribd.com/doc/88727/Ingeborg-Bachmann

Levél, két változatban (Hungarian)

Róma november este köszönöm

a sima márványszirt a hideg csempe

a fénytajték amíg kapuk csukódnak csendbe

a csörrenés mikor fagyott poharak törnek

énekszó melyet gitárral gyötörnek

mielőtt koponyát érmékbe kalapálnak

aréna-ciprusok mint lándzsák állnak!

asztalomba magát a szú bevette –

milyen is egy levél ha hernyó ette?

ősz a ködök honában tarka rongyok

az erdő esőszivattyúval fortyog

van-e kuvik? van-e halálmadárdal?

sárkány mely hévizekben szörnyhalált hal?

vitorla feketén hollóktól gyászrikoltás?

északi szél a vizek mellé toldás?

kísértethajó domb és nagylángú tűz?

rombadőlt ház a pusztán? szomorúfűz?

vétkek könnyek koporsók tengeréből?

téboly melyet kimentenek a mélyből?

Mindig és Sohamár italoddá keverve

fájó szíved akár Istent imádja kínját

szerelemtől pusztítva és leverve…

 

Róma november-éj összhang és nyugalom

a búcsú sértődés nélkül megtörtént

szemünkön még sokáig látni tört fényt

az oszlopok tamarindfából nőnek

ó kék hang jó lesz eget megkötőnek!

a szökőkút közepébe diszkosz hull

mint rózsaszirom oly könnyeden mozdul

karmait nyújtja kéjesen a macska

álomba hull egy végső csillagocska

fel nem rovott csóktól a száj menekszik

selyemcipőt szilánkok fel nem sebzik

a bor gyorsan leszáll ködös gondolatokba

ugrik a fény fehér mancsaival dobogva

megfogja az időt és átlöki a mába

a dombon az autók gyűlnek bandába

a templomok előtt parádéznak antennák

a kórusdalt írják mint égő pennák

madárcsicsergést zengő kofaasztalt

patkónyomot fordítva hord az aszfalt

krizantémok befednek sírokat

tengeri hegyi szél kever illatba könnyet

én bent vagyok – s te mért vársz oly sokat?



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://forum.index.hu/

minimap