This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Goethe, Johann Wolfgang von: Faust (1.1.9. 9. Der Tragödie erster Teil. Gretchens Stube

Portre of Goethe, Johann Wolfgang von

Faust (1.1.9. 9. Der Tragödie erster Teil. Gretchens Stube (German)

Gretchen (am Spinnrad, allein):
      Meine Ruh ist hin,
      Mein Herz ist schwer;
      Ich finde sie nimmer
      Und nimmermehr.

      Wo ich ihn nicht hab,
      Ist mir das Grab,
      Die ganze Welt
      Ist mir vergällt.

      Mein armer Kopf
      Ist mir verrückt,
      Meiner armer Sinn
      Ist mir zerstückt.

      Meine Ruh ist hin,
      Mein Herz ist schwer,
      Ich finde sie nimmer
      Und nimmermehr.

      Nach ihm nur schau ich
      Zum Fenster hinaus,
      Nach ihm nur geh ich
      Aus dem Haus.

      Sein hoher Gang,
      Sein edle Gestalt,
      Seines Mundes Lächeln,
      Seiner Augen Gewalt,

      Und seiner Rede
      Zauberfluß,
      Sein Händedruck,
      Und ach! sein Kuß!

      Meine Ruh ist hin,
      Mein Herz ist schwer,
      Ich finde sie nimmer
      Und nimmermehr.

      Mein Busen drängt
      Sich nach ihm hin,
      Ach dürft ich fassen
      Und halten ihn,

      Und küssen ihn,
      So wie ich wollt,
      An seinen Küssen
      Vergehen sollt!



Uploaded byEfraim Israel
Source of the quotationhttp://gutenberg.spiegel.de/buch/faust-eine-tragodie-3664/18

Faust (1.1.9. 9.) A Tragédia Első Része. Gretchen szobája (Hungarian)

GRETCHEN (a rokkánál, egyedül)
Nyugalmam oda,
Nehéz szivem,
Már soh’se lelem meg,
Nem, sohasem.

Minden temető,
Hol nincsen ő,
A nagyvilág
Hervadt virág.

Szegény fejem
Oly esztelen,
Szegény eszem
Oly szertelen.

Nyugalmam oda,
Nehéz szivem,
Már soh’se lelem meg,
Nem, sohasem.

Én őt lesem csak
Ablak megett,
Őt keresem csak,
Ha elmegyek.

Vas léptei,
Szép termete,
Szája mosolygása,
Sas tekintete.

Nyílik az ajka –
Bűvös szók!
S ha ölel, ah,
Ajkán a csók!

Nyugalmam oda,
Nehéz szivem,
Már soh’se lelem meg,
Nem, sohasem.

A kebelem
Érte eped,
Ah, megragadnom
Mért nem lehet!

És lenne bár
A csókja sok,
Oly sok, hogy abba
Belehalok!



Uploaded byEfraim Israel
Source of the quotationsaját fordítás

minimap