Goethe, Johann Wolfgang von: Rastlose Liebe
Rastlose Liebe (German)Dem Schnee, dem Regen, Dem Wind entgegen, Im Dampf der Klüfte, Durch Nebeldüfte, Immer zu! Immer zu! Ohne Rast und Ruh!
Lieber durch Leiden Möcht ich mich schlagen, Als so viel Freuden Des Lebens ertragen. Alle das Neigen Von Herzen zu Herzen, Ach, wie so eigen Schaffet das Schmerzen!
Wie soll ich fliehen? Wälderwärts ziehen? Alles vergebens! Krone des Lebens, Glück ohne Ruh, Liebe, bist du!
|
Nyugtalan szerelem (Hungarian)A ködnek, a szélnek, száz szörnyű veszélynek, sziklás meredeknek, hónak, vad ereknek, hajrá! Nekimenni! És sose pihenni!
Jobb volna körömmel tépetni, veretni, mint ennyi örömmel tetézve szeretni, ha égve a vágyban szívhez közelítünk, jaj, mily csodalágyan sajdul meg a szívünk.
De hát hova essek? Erdőkbe siessek? Nincs béke velem. Minden hiába! Élet koronája te vagy, Szerelem!
|