This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Hartleben, Otto Erich: Cunettone

Portre of Hartleben, Otto Erich

Cunettone (German)

Vor dem Kamin, in dem die Flamme flackerte,

verstummten sie und dachten ihres Lebens nach.

Alsdann versank so Vieles, was sie sonst besass,

und rein im reinen Augenblicke lebten sie.

 

Der dunkle Wein, der drunten in der Asche stand,

erglühte da und gab ein heimlich tiefes Roth.

Die Sonne sank – der Schnee der Berge leuchtete –

der Winterhimmel draussen schien geformt aus Stahl.

 

Da sahen sie sich staunend an und doch vertraut –

und fragten nichts – und griffen herrisch Hand in Hand.

Auf beider Stirnen lag ein seltner Widerschein

von dem Kamin, in dem die Flamme flackerte.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://www.zeno.org/Literatur/M/Hartleben

Cunettone (Hungarian)

A kandallónál, melyben lobogott a láng,

elnémultak, eszükbe jutott életük.

Aztán szétfoszlott mind, mi egykor volt övék,

s a megnyílt pillanatban éltek már csupán.

 

A sötétlő bor, odalent a hamu közt,

feltündökölt és meghitt mélyvörösre vált.

A nap leszállt – fénylett a hegyeken a hó –

s mintha acélból öntve – kinn a téli ég.

 

Nézték egymást: ámulva, mégis értve jól

- és mit se kérdve - büszkén simult kézbe kéz.

Ritka visszfény gyúlt mindkettőjük homlokán

a kandallónál, melyben lobogott a láng.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://irc.sunchat.hu/vers/

minimap