This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Jacobi, Johann Georg: Egy régi dal nyomán (Nach einem alten Liede in Hungarian)

Portre of Jacobi, Johann Georg
Portre of Kálnoky László

Back to the translator

Nach einem alten Liede (German)

 Sagt, wo sind die Veilchen hin,

Die so freudig glänzten,

Und der Blumen-Königinn

Ihren Weg bekränzten?

    »Jüngling, ach! der Lenz entflieht:

    »Diese Veilchen sind verblüht.«

 

 Sagt, wo sind die Rosen hin,

Die wir singend pflückten,

Als sich Hirt' und Schäferinn

Hut und Busen schmückten?

    »Mädchen, ach! der Sommer flieht:

    »Diese Rosen sind verblüht.«

 

 Führe denn zum Bächlein mich,

Das die Veilchen tränkte,

Das mit leisem Murmeln sich

In die Thäler senkte.

    »Luft und Sonne glühten sehr:

    »Jenes Bächlein ist nicht mehr.«

 

 Bringe denn zur Laube mich,

Wo die Rosen standen,

Wo in treuer Liebe sich

Hirt’ und Mädchen fanden.

    »Wind und Hagel stürmten sehr:

    »Jene Laube grünt nicht mehr.«

 

 Sagt, wo ist das Mädchen hin,

Das, weil ich’s erblickte,

Sich mit demuthvollem Sinn

Zu den Veilchen bückte?

    »Jüngling! Alle Schönheit flieht:

    »Auch das Mädchen ist verblüht.«

 

 Sagt, wo ist der Sänger hin,

Der auf bunten Wiesen

Veilchen, Ros’ und Schäferinn,

Laub und Bach gepriesen?

     »Mädchen, unser Leben flieht:

    »Auch der Sänger ist verblüht.«



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://freiburger-anthologie.ub.uni-freiburg.de

Egy régi dal nyomán (Hungarian)

  Hol vannak az ibolyák,

hol van a vidám nép,

mely övezte, merre járt,

 a virág-királynét?

   „Ifjú, a tavasz oda:

   elhervadt az ibolya." –

 

  Hol a rózsa, mit dalos

kedvünkben leszedvén,

pásztor hordott süvegén,

 pásztorlány a keblén?

   „Lányka, jaj, elszállt a nyár:

   elhervadt a rózsaszál." –

 

  Vigy az érhez, mely

 a friss ibolyát locsolta,

s a völgybe futott alá,

 csendesen csobogva!

   „Forró volt a vágy s a nap:

   az a kis ér elapadt." –

 

  Vígy a lugashoz,

hol a rózsaszál kifeslett,

hol pásztor s pásztorleány

 szerelembe estek.

   „Szélvész zúgott itt tova:

   zöld lugasnak nincs nyoma." –

 

  Hol a lány, akin megállt

szemem megpihenvén,

s ki lehajolt nyomban

 az ibolyákra szendén?

   „Ifjú, a báj röpke ék:

   elhervadt a lányka rég." –

 

  Hol a dalnok, aki

a tarka réten állt, hogy

versbe szedjen patakot,

 lányt, lugast, virágot?

   „Lányka, száll az életünk:

   a dalnok is messze tűnt." –



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://irc.sunchat.hu/vers/

minimap