García Lorca, Federico: La luna asoma

Cuando sale la luna

se pierden las campanas

y aparecen las sendas

impenetrables.

Cuando sale la luna,

el mar cubre la tierra

y el corazón se siente

isla en el infinito.

Nadie come naranjas

bajo la luna llena.

Es preciso comer

fruta verde y helada.

Cuando sale la luna

de cien rostros iguales,

la moneda de plata

solloza en el bolsillo.

Kiedy księżyc wschodzi
głuchną wszystkie dzwony
i kreślą się tajne
niezbadane ścieżki

Kiedy księżyc wschodzi
ziemię morze zmywa
a serce jest wtedy
wysepką w otchłaniach.

Nikt nie je pomarańcz
przy świetle księżyca.
Wtedy owoce jeść
zielone i zimne.

Kiedy księżyc wschodzi
o stu bladych licach
pieniążki ze srebra
szlochają w sakiewce.