León, Fray Luis de: Agora Con La Aurora
Agora Con La Aurora (Spanish)Agora con la aurora se levanta mi Luz; agora coge en rico nudo el hermoso cabello; agora el crudo pecho ciñe con oro, y la garganta;
agora vuelta al cielo, pura y santa, las manos y ojos bellos alza, y pudo dolerse agora de mi mal agudo; agora incomparable tañe y canta.
Ansí digo y, del dulce error llevado, presente ante mis ojos la imagino, y lleno de humildad y amor la adoro;
mas luego vuelve en sí el engañado ánimo, y conociendo el desatino, la rienda suelta largamente al lloro.
|
Petrarca-imitáció (Hungarian)„Ím serken én világom már a hajnal fényével, ím most dús kontyba szedetten omlik le szép haja, ím most kegyetlen keblét övezi és nyakát arannyal.
Most íme felpillant, szent, tiszta angyal, karját kitárja, szeme égre rebben; ím most fájlalja kínom, mely szünetlen; ím énekel most csengő égi hanggal."
Így szólok, s édes csalatásba hullva szemem elé idézem drága képét, s imádom őt vágyón, alázatosan;
hanem a megtévesztett lélek újra magába tér, és tudván dőreségét, nem kíván már, csak sírni, sírni hosszan.
|