This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Romances : El quinto romance dirá ahora cómo se hicieron las bodas de Rodrigo y de Jimena

Portre of Romances

El quinto romance dirá ahora cómo se hicieron las bodas de Rodrigo y de Jimena (Spanish)

A Jimena y a Rodrigo

prendió el rey palabra y mano

de juntarlos para en uno

en el solar de Laín Calvo;

las enemistades viejas

con amor las olvidaron,

que donde preside amor

se olvidan quejas y agravios.

El rey dio al Cid a Valduerna,

a Saldaña y Belforado

y a San Pedro de Cardeña,

que en su hacienda vincularon.

Entróse a vestir de boda

Rodrigo con sus hermanos;

quitóse gola y arnés

resplandeciente y grabado;

púsose un medio botarga

con unos vivos morados,

calzas, valona tudesca

de aquellos siglos dorados.

Eran de grana de polvo

y de vaca los zapatos

con dos hebillas por cintas

que le apretaban los lados;

camisón redondo y justo,

sin filetes ni recamos,

que entonces el almidón

era pan para muchachos.

Puso de raso un jubón

ancho de manga, estofado,

que en tres o cuatro batallas

su padre lo había sudado.

La Tizona rabitiesa,

del mudo terror y espanto,

en tiros nuevos traía

que costaron cuatro cuartos.

Más galán que Gerineldos

bajó el Cid famoso al patio,

donde el rey, obispo y grandes

en pie estaban aguardando.

Tras esto bajó Jimena

tocada en toca de papos,

y no con estas quimeras

que agora llaman hurracos.

De paño de Londres fino

era el vestido bordado;

unas garnachas muy justas

con un chapín colorado,

un collar de ocho patenas

con un San Miguel colgando,

que apreciaron una villa

solamente de las manos.

   Llegaron juntos los novios,

y al dar la mano y abrazo,

el Cid mirando a la novia

le dijo todo turbado:

—Maté a tu padre, Jimena,

pero no a desaguisado,

matéle de hombre a hombre

para vengar un agravio.

Maté hombre y hombre doy,

aquí estoy a tu mandado;

en lugar del muerto padre,

cobraste marido honrado.

 

 

Hechas las bodas, como oído habéis, despidiéndose Rodrigo del rey Fernando, llevó a su esposa consigo para Vivar, donde fueron ambos muy bien recibidos. Entonces el Cid, ante su madre, juró en las manos de doña Jimena que nunca se vería con ella en poblado ni en yermo hasta que antes venciese cinco lides campales, porque mejor mereciese a tan noble mujer y porque mejor ella olvidase la muerte de su padre. Y rogando mucho a la madre que amase a Jimena y la hiciese mucha honra, partióse de ellas y se fue contra la frontera de los moros. 



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://bibliotecadigital.ilce.edu

Ötödik románc, mely arról szól, hogyan ülte menyegzőjét Rodrigo Jimenával (Hungarian)

Jimenának, Rodrigónak

a király szavukat vette,

hogy meglészen kézfogójuk,

viszályt, sértést elfeledve

Lain Calvo hajlokában

szívük gyullad szerelemre,

hajdani harag kimúltán

eskü köti őket egybe.

Cidnek adta Valduernát

királya kegyosztó kedve,

Saldañát és Belforádót

birtokául megszerezte.

Jön Rodrigo díszruhában

rostélyt és páncélt levetve,

testvérek kíséretében

mintha volna fába metszve,

élénk lila, buggyos nadrág,

messzi földről hozott kelme,

harisnya és germán gallér,

a század fénye övezte.

A cipői tehénbőrből,

két csattal szorítva egybe,

hosszú ingén nincsen hímzés,

másként varrtat föl se venne,

ilyen daliára szabták,

csakis ő pompázhat benne,

keményítő feszesíti,

abban telt a férfi kedve.

Legfölül egy szélesújjú,

régesrégi atlaszmente,

apja három, négy csatában

izzadásig ezt viselte.

Jó szablyája, a Tizóna,

fél világnak ijedelme,

aranyakat költött rája,

ragyog új életre kelve.

Gerineldos sem ily ékes,

Ciddel ő sem vetekedne,

lent király és püspök várja,

meg a nemes urak rendje.

Ezután Jimena jött le,

ruháján száz fodor lebbent,

nem kiméraféle dísszel,

mit ma fodornak neveznek.

Londonból érkezett posztó,

gyönyörűsége a szemnek

színes cipellő, utána

uszálya szállt lengedezve

a nyakékén nyolc díszérme,

köztük Szent Mihály keresztje,

mit kezén hord, azért bárki

egy egész falut vehetne.

Együtt jött a szép jegyespár,

egymásnak csókkal fizetve,

és jó Cid aráját látván

zavart szóval szólni kezdett:

- Megöltem apád, Jiména,

de nem tettem álnok tettet,

bosszút mint férfi a férfin

apám sértéséért vettem.

Férfit öltem, adok férfit,

teljék benne vágyad, kedved,

halott apád helyett méltó

hitestársat Cidben lelhetsz.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://irc.sunchat.hu/vers/

minimap