Ballade sur le mesme propos (French)
Pour ce, amez tant que vouldrez, Suyvez assemblees et festes, En la fin ja mieulx n'en vauldrez Et si n'y romprez que vos testes; Folles amours font les gens bestes: Salmon en ydolatria, Samson en perdit ses lunetes. Bien est eureux qui riens n'y a!
Orpheüs, le doux menestrier, Jouant de fleustes et musetes, En fut en dangier du murtrier Chien Cerberus a quatre testes; Et Narcisus, le bel honnestes, En ung parfont puis se noya Pour l'amour de ses amouretes. Bien est eureux qui riens n'y a!
Sardana, le preux chevalier, Qui conquist le regne de Cretes, En voulut devenir moullier Et filler entre pucelletes; David le roy, sage prophetes, Crainte le Dieu en oublia, Voyant laver cuisses bien faites. Bien est eureux qui riens n'y a!
Amon en voulst deshonnourer, Faignant de menger tarteletes, Sa seur Thamar et desflourer, Qui fut inceste deshonnestes; Herodes, pas ne sont sornetes, Saint Jehan Baptiste en decola Pour dances, saulx et chansonnetes. Bien est eureux qui riens n'y a!
De moy, povre, je vueil parler: J'en fus batu comme a ru toiles, Tout nu, ja ne le quier celer. Qui me feist maschier ces groselles, Fors Katherine de Vausselles? Noel le tiers est, qui fut la. Mitaines a ces nopces telles. Bien est eureux qui riens n'y a!
Mais que ce jeune bacheler Laissast ces jeunes bacheletes? Non! et le deust on vif brusler Comme ung chevaucheur d'escouvetes. Plus doulces luy sont que civetes; Mais toutesfoys fol s'y fya: Soient blanches, soient brunetes, Bien est eureux qui riens n'y a!
Uploaded by | P. T. |
Source of the quotation | http://home.arcor.de |
|
Ballade von den guten Absichten (German)
Liebt, wen ihr wollt und wie ihr könnt, Treibt's wild auf Feiern und auf Festen, Am Ende werdet ihr schon sehn, Ihr holt euch einzig blutge Köpfe; Die Liebe narrt selbst bessre Herrn: Ein Salomo schob Götzendienst, Der starke Simson wurde blind. Das Glück kennt nur, wen gar nichts stört!
Der sanfte Spielmann Orpheus, einst Bespielte er Schalmein und Flöten, Er floh voll Angst, in Todespein Vor vierköpfigen Höllenkötern; Narziss, ein wirklich schöner Kerl, Der fiel in einen Brunnen tief, Weil seine Liebe überlief. Das Glück kennt nur, wen gar nichts stört!
Sardanapal, ein Ehrenmann, Der Kretas König niederstreckte, Zog gerne Frauenkleider an, Beim Spinnen er die Mägde neckte; Großkönig David war Prophet, Bis er ein Weib beim Baden sah Und alle Gottesfurcht vergaß. Das Glück kennt nur, wen gar nichts stört!
Und Amnon, dieses wilde Tier, War träge, doch er backte Kekse, Um's Schwesterchen zu defloriern Im wenig ehrbaren Inzeste; Herodes hat sein Kind begehrt: Er ließ Johann, den Täufer, köpfen Für Sang und Tanz, hüpfende Zöpfe. Das Glück kennt nur, wen gar nichts stört!
Ich, Armer, kann auch was erzähln: Man hat mich bis auf's Blut verdroschen, Ganz nackt dazu, kann's nicht verhehln. Ihr fragt euch, wer die Suppe brockte? Katherine war's, die ich heiß begehrt! Mein Freund Noël schlug hart und fest Bei diesem schönen Hochzeitsfest. Das Glück kennt nur, wen gar nichts stört!
Soll'n junge Hüpfer besser meiden Den Spaß mit jungen Hüpferinnen? Nein! Selbst wenn sie wie Hunde leiden, Ein jeder soll nur jede minnen. Von süßen Düften sanft betört, Muss Mann im Wahn auf Weiber baun; Ob sie nun weiß sind oder braun, Das Glück kennt nur, wen gar nichts stört!
Uploaded by | P. T. |
Source of the quotation | http://home.arcor.de |
|