Madzirov, Nikola: Wenn jemand fortgeht, kommt alles Erschaffene zurück (КОГА НЕКОЈ ЗАМИНУВА СÈ ШТО Е СОЗДАДЕНО СЕ ВРАЌА in German)

На Марјан К.

Во прегратката зад аголот ќе препознаеш

дека некој некаде оди. Секогаш е така.

Живеам меѓу две вистини

како неонка што се колеба во

празен ходник. Моето срце собира

сè повеќе луѓе, зашто нив веќе ги нема.

Така е секогаш. Четвртина од будноста

ја трошиме во трепкање. Нештата

ги забораваме уште пред да ги изгубиме -

тетратката по краснопис, на пример.

Ништо не е ново. Седиштето во

автобусот е секогаш топло.

Последните зборови се пренесуваат

како накосени кофи во вообичаен летен пожар.

Утре пак ќе се повтори истото -

лицето пред да исчезне од фотографијата

првин ќе ги изгуби брчките. Кога некој заминува

сè што е создадено се враќа.

für Marjan K.

An der Umarmung hinter der Ecke wirst du erkennen,

daß jemand fortgeht, irgendwohin. Es ist immer so.

Ich lebe zwischen zwei Wahrheiten

wie eine Neonröhre, die in einem leeren

Hausflur flackert. Mein Herz sammelt mehr

und mehr Menschen, weil sie nicht mehr da sind.

So ist es immer. Ein Viertel des Wachseins

verbringen wir mit Blinzeln. Die Dinge

vergessen wir, noch bevor wir sie verlieren –

das Schönschreibheft, zum Beispiel.

Nichts ist neu. Der Sitz

im Omnibus ist immer warm.

Die letzten Worte werden wie schiefe

Eimer zu einem gewöhnlichen Sommerbrand getragen.

Morgen wird sich dasselbe aufs neue wiederholen –

bevor das Gesicht von der Photographie verschwindet,

wird es zuerst seine Falten verlieren. Wenn jemand fortgeht,

kommt alles Erschaffene zurück.