This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Bloem, J. C.: Ház a dűnék között (Het Huisje in de Duinen in Hungarian)

Portre of Bloem, J. C.

Het Huisje in de Duinen (Dutch)

Muurbloemen bloeiden voor het lage raam.

Het late middaglicht was warm en bronzen,

en de ongerepte stilte klonk als gonzen

van vele kleine vleugelen te zaam.

 

En achter het beschutte, kleine huis

verhieven zich de wit-geblaakte duinen:

een strakke hemel stond boven hun kruinen;

haast niet te horen was het zeegeruis.

 

Hier scheen de macht van 't onheil te vergaan,

één ogenblik. Hier scheen 't geluk bereikbaar,

de lome druk der daaglijksheid ontwijkbaar

binnen de grens van een beperkt bestaan.

 

Welke is die mensen ingeschapen drang,

die geen vervulling duldt van het begeerde,

maar altijd van hun zwakke harten weerde,

waarnaar zij joegen, heel hun leven lang ?



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://4umi.com/bloem/huisje

Ház a dűnék között (Hungarian)

Muskátlik virágoztak az ablakban,

bronzban játszott a délutáni napfény,

s a zavartalan, néma csend lágy ölén

apró, láthatatlan szárnyak csapkodtak.

 

A jól védett, apró házacska mögött

hófehér homokdűnék emelkedetek,

halk hullámárban morajlott a tenger,

s némán húzott el smaragdvizén a szörf.

 

Úgy hatott néhány röpke pillanatra,

a boldogtalanság sosem törhet be

e mindennapoktól elzárt szigetre,

s tán e szép álom örökké eltarthat...

 

Vajon honnan ered a megszállottság,

mi sosem engedi meg, hogy az ember

saját sötét árnyékából kilépjen

s végre megvalósítsa szíve vágyát? 



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://iroklub.napvilag.net/iras/6893

minimap