Pos, Hugo: Nestoriaanse kwatrijnen (details)

Beloof me, kind, als ik van hier verdwijn

treur niet om mij, straks bloeit weer de jasmijn

en geurt de kamperfoelie. Erger zou het wezen

als zij verdwenen waren, – ik er nog zou zijn.

…

De dingen doen en aan het einde, basta,

geen leer omhelzen. In het halfduister

de uitgang raden. Niet in paniek geraken.

Hij weet wel dat je komt, het staat in zijn agenda.

Ígérd meg gyermek, ha én eltűnök,

nem búsulsz értem, dalol majd tücsök,

nyílik orgona, a jázmin. Az volna szörnyű,

ha ők tűnnének el – és én még itt ülök.

…

Csináld a dolgod, és a vég - mi lesz, na?

Minek bármi tan. A félsötétben

kijáratot keresni, pánikba esni.

Tudják, hogy jössz, beírták a noteszba.