Rosen, L.F.: Tweede vader

Steeds strakker trok hij zijn cirkels om ons.

Hij was nooit ver. Nooit ver genoeg

dat wij ons buiten waagden zonder christendom.

Van Heere Heere zingend liepen wij door zijn

jachtgebied,

keken niet op of om. Naderend tot zijn water

voelden wij zijn ogen die de sterren konden doven.

Later toen hij niet meer van je zijde week

en zelf een hart bezat waarin het spoken kon,

roep hij om ons door het plafond,

zocht vrede in onze dunne kelen vol ongeloof.

Egyre szorosabb kört vont körénk.

Messze nem ment. Sosem eléggé,

hogy kereszténység nélkül ki mertünk volna lépni.

Az Úrról, Úrról zengve baktattunk

vadászmezején,

fel s vissza nem nézve. Vizéhez közeledve

éreztük szemeit, mik csillagokat kioltottak volna.

Később, mikor végképp nem tágult mellőlünk,

és szíve is lett, melyben kísértetek jártak,

a plafonon át szólítgatott,

békét keresett hitetlen sovány torkunkban.