Herbert, Zbigniew: Úvaha o probléme národa (Rozważania o problemie narodu in Slovak)

Z faktu używania tych samych przekleństw

i podobnych zaklęć miłosnych

wyciąga się zbyt śmiale wnioski

także wspólna lektura szkolna

nic powinna stanowić przrslanki wystarczającej

aby zabić

podobnie nisi się sprawa z ziemią

(wierzby piaszczysta droga lan pszenicy niebo plus pierzaste obłoki)

chciałbym nareszcie wiedzieć

gdzie kończy się wmówienie

a zaczyna związek realny

czy wskutek przeżyć historycznych

nie staliśmy się psychicznie skrzywieni

i na wypadki reagujemy teraz z prawidłowością histeryków

czy wciąż jesteśmy barbarzyńskim plemieniem

wśród sztucznych jezior i puszcz elektrycznych

prawdę mówiąc nie wiem

stwierdzam tylko

istnienie tego związku

objawia się on w bladości

w nagłym czerwienieniu

w ryku i wyrzucaniu rąk

i wiem że może zaprowadzić

do pośpiesznie wykopanego dołu

więc na koniec w formie testamentu

żeby wiadome było:

buntowałem się

ale sądzę że ten okrwawiony węzeł

powinien być ostatnim jaki

wyzwalający się

potarga

Z toho že jestvujú niektoré spoločné kliatby

i niektoré spoločné ľúbostné vyznania

možno robiť smelé uzávery

no ani spoločné povinné čítanie

nemusí byt dostatočným dôvodom

na zabíjanie

rovnako ako krajina

(vŕby piesčité cesty lán pšenice plus páperové oblaky)

rád by som už konečne vedel

kde sa končí výmysel

a začínajú naozajstné vzťahy

neurobili nás spoločné historické skúsenosti

psychicky pokrivenými

takže na jednotlivé príhody

reagujeme s pravidelnosťou hysterikov

alebo sme ešte vždy barbarskym plemenom

uprostred umelych jazier a elektrickych púští

úprimne povedané neviem

no sú tu takéto vzťahy

sú v náhlam zblednutí

sú v náhlom začervenaní

sú v kriku a gestách rúk

a môžu viesť

k náhliva vykopanému hrobu

napokon ako testament

len kvôli vyjasneniu

búril som sa

no vidí sa mi že tento skrvaveny uzol

by mal byť pasledny ktorý

oslobodzujúci sa človek

pretne