Szymborska, Wisława: Kočka v prázdném bytě (Kot w pustym mieszkaniu in Czech)

Umrzeć – tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.

Coś się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf się zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
I żadnych skoków pisków na początek. 

Umřít — ne, to se kočce neděla.
Co si má počít kočka
v prázdném bytě.
Drápat se na zdi.
Třít se o nábytek.
Nic jako by se tady nezměnilo.
S nicím jako by se tu nehýbalo,
a přece rozsunulo.
A po večerech nesvítí už lampa.

Je slyšet kroky na schodech,
ale neksou to tamty.
Ruka, co klade rybu na talířek,
taky není ta, co ji kladla dřív.

Něco tu nezačíná
v svém obvyklém čase.
Něco se tady neděje,
jak se má dít.
Někdo tu byl a byl,
a potom náhle zmizel
a umíněně tady není.

Do všech skříní jsem se už podívala.
Přeběhla přes police.
Vlezla pod otoman, a nebyl tam.
Dokonce přes zákaz
papíry rozházela.
Co víc se už dá dělat.
Spát a čekat.

Jen ať se vráti,
ať se ukáže.
Však se dozví,
že s kočkou se tak jednat nemůže.
Zamířím k němu,
jako by se mi vůbec nechtělo,
pomaloučku
na velmi uražených tlapkách.
A žádné hopsahejsa skoky zpočátku.