Wolny-Hamkało, Agnieszka : fantom (fantom in Hungarian)

Mój syn rozkazuje armiom, które zeszły z łąk.

Kuna jest szpiegiem i złe oczy kuny

świecą w świerkach jak mokre miętusy.

Tiry koszą szosę, kruk krąży nad pompą.

Słoje ciepła się kurczą, zrzucając z orbit

śnięte i ciężkie futerały zwierząt.

Sezon przeciągów, które idą z sadów.

Kawa bez cukru i gruszki na złoto

wybierane z liści ciepłymi rękami.

Stare domy pierwsze napuściły wiatru

i chce nam się kochać przy otwartym oknie.

Szeroko. Wolniej przeglądasz gazetę.

Słońce sunie jak wotka,

Trawa tryska światłem.

W centrum świata Miłosz

postawił samolot. Stopą

wzbija piasek, pracuje, dojrzewa.

Staje na głowie i widzi horyzont – 

Fantom wyświetlony nad słabnącym słońcem.

Koniec audiencji, panowie, dobranoc.

A ty się rozchmurz, nie chmurz się, mamo.

Fiam parancsol a rétről levonult seregeknek.

A menyét: kém, fenyők közt a menyét

gonosz szeme nedves cukorkaként fénylik.

Kamion kaszálja az utat, tűzcsap fölött holló köröz.

A meleg évgyűrűi zsugorodnak, ledobva pályájukról

az állatok bágyadt, nehéz burkát.

Kertek felől húzó légvonatok évada.

Kávé cukor nélkül és aranysárga körték:

meleg kezek szedték a levelek közt.

Az öreg házak eresztették be először a szelet,

s most szívesen szeretkeznénk nyitott ablaknál.

Tágasság. Lassabban lapozod az újságot.

Görkorcsolyaként siklik a nap,

fényt fröcsköl a fű.

Miłosz a világ közepébe

egy repülőt helyezett. Lábával

felveri a homokot, dolgozik, érik.

Tótágast áll, nézi a horizontot –

vetített fantom a gyengülő nap fölött.

Vége az audienciának, jó éjszakát, uraim.

Te meg ne szomorkodj, örülj egy kicsit, mama.