Šulej, Peter oldala, Lengyel Fogadtatás
 |
Recepció
Šulej ma, wydawałoby się, bardzo niepoetyckie wykształcenie - jest inżynierem informatyki. W jego twórczości myśl techniczna to jednak jedna z istotnych inspiracji. W utworach pełno jest odniesień do technologii. To typowe wiersze końca XX i początku XXI wieku (tomiki, z których pochodzą utwory, ukazywały się w latach 1994-2001). Bardzo wyraźne jest tu ostrzeżenie przed dehumanizacją świata i unifikacją jego mieszkańców (któż z nas nie przechodził przez te lęki u progu nowego tysiąclecia). Niektóre z utworów Suleja byłyby doskonałymi tekstami dla cyberpunkowych kapel, tworzących ścieżki dźwiękowe dla filmów w klimacie "Matriksa".
(http://miasta.gazeta.pl/katowice/1,35018,1837832.html)
Gdyby Šulej był kobietą, powiedziałabym, że jego poezja jest bardzo wyemancypowana. Teraz mogę tylko stwierdzić, że jego poezja jest ewidentnie skierowana z jednego miejsca w inne, a jej pierwotny impuls jest często przysłaniany przez nowe pomysły, kolejne ilustracje, często aż osobliwej fantazji autora.
(Viera Prokešová)
