This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Madzirov, Nikola: НЕ ЗНАМ

Portre of Madzirov, Nikola

НЕ ЗНАМ (Macedonian)

Далечни се сите куќи што ги сонувам,

далечни се гласовите на мајка ми што на

вечера ме повикува, а јас трчам кон полињата со жито.

 

Далечни сме ние како топка што го промашува голот

и оди кон небото, живи сме

како термометар кој е точен само тогаш кога

ќе погледнеме кон него.

 

Далечната стварност секој ден ме испрашува

како непознат патник што ме буди на половина пат

со прашање „Тој ли е автобусот“,

а јас му велам „Да“, но мислам „Не знам“,

не знам каде се градовите на твоите дедовци

што сакаат да ги напуштат сите откриени болести

и молитвите.

 

Сонувам за куќа на ридот од нашите копнежи,

да гледам како брановите на морето го исцртуваат

кардиограмот на нашите падови и љубови,

како луѓето веруваат за да не потонат

и чекорат за да не бидат заборавени.

 

Далечни се сите колиби во кои се криевме од дождот

и од болката на срните што умираа пред очите на ловците

кои беа повеќе осамени, отколку гладни.

 

Далечниот миг секој ден ми поставува прашање

„Тој ли е прозорецот? Тој ли е животот?“, а јас му велам

„Да“, а всушност „Не знам“, не знам кога

птиците ќе прозборат, а да не кажат „Небо“.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://lyrikline.org/index.php

minimap