Komrij, Gerrit: Halottak parkja (Dodenpark in Hungarian)
Dodenpark (Dutch)We wandelden des avonds door de tuinen Van het crematorium; achter heg en hazelaar Stond laag de vroege maan; ik at wat kruimels Van mijn vest en jij genoot van een sigaar.
Je dacht wellicht aan zeer bezwete negers Op hete plantages in de weer. Ook aan Je gezicht meende ik zoiets af te lezen. Ikzelf keek door de heg naar de maan.
We spraken niet. Wat viel er ook te zeggen? We dachten maar aan een maan en aan zweet. O, nergens heerste er ooit zo'n rust. Slechts Af en toe klonk uit een urn een kreet.
|
Halottak parkja (Hungarian)A krematórium kertjeiben sétáltunk este, a sövény és mogyoróbokrok mögött a hold még alacsonyan állt, mellényzsebemből morzsát csipegettem, nálad szivar volt.
Agyonizzadt négerekre gondoltál talán, küzdenek a forró ültetvényen. Ezt véltem látni a te arcodon is. Én a sövényen át a holdat néztem.
Nem szóltunk: mit is mondhattunk volna még? Egy hold és verejték. Ennyi volt, semmi más. Ó, sehol, soha nem volt ily nyugalom. Csak néha hallatszott az urnákból sikoltás.
|