Asdreni: Forgotten Memories (Kujtime të shkuara Angol nyelven)

Ku munt t' ju gjej, o shokë djalërie,

Që ta shijoj prap' kohën e pëlqyer,

Të çastit që na mbushte lumërie

Kur losnim varg, me gaz të padëftyer?

Aspak s' na ndjentej shpirti pik' mërzie,

Prëndvera zemrës krejt na qe mbërthyer;

Nuk dinim se kjo jetë plot mërie

Të tret, pa shpresë gazi për t'u kthyer!

Si fletë vjeshte e tundur prej çdo ere,

Si ças fatbardhësie që s' vjen fare

A por si një ëndrrë e shdukur nate vere,

E ndjen, e sheh si shpresat udhëtare

Të prurin ëndje kur e kur pa pritur,

Si dritë hëne fushës së zhuritur!

Where can I find you, oh companions of my youth,

That I might once more enjoy that beloved time,

Moments which filled us with such delight

When we played and frolicked in mirth sublime?

Not a drop of sorrow did we feel in our souls,

Our hearts were so fully transfixed by the spring,

Little did we know that our lives would be sad,

And lost youth would nevermore joy to us bring.

Like the autumn leaves which the wind doth chase

Like a fleeting moment of glee which escapes,

Or a summer night's dream that veils its trace,

You can sense, you can see how our elusive hopes

Brought surprising delights to us now and again,

Like the rays of the moon glowing on a parched plain!