Lasker-Schüler, Else: Népem (Mein Volk Magyar nyelven)
|
Mein Volk (Német)Der Fels wird morsch, Dem ich entspringe Und meine Gotteslieder singe… Jäh stürz ich vom Weg Und riesele ganz in mir Fernab, allein über Klagegestein Dem Meer zu.
Hab mich so abgeströmt Von meines Blutes Mostvergorenheit. Und immer, immer noch der Widerhall In mir, Wenn schauerlich gen Ost Das morsche Felsgebein, Mein Volk, Zu Gott schreit.
|
Népem (Magyar)Mállik a szikla, melyből fakadtam s szólok Istent dicsérve dalban... Hirtelen zuhanok, magamban csörgedezem hosszú úton, panaszköveken át a tenger felé.
Így lesodortam magam véremnek musterjedéséről. S még mindig, mindig visszhangzik bennem, ha kelet felé hátborzongatón a málló sziklacsontváz, népem, Istenhez kiált.
|