Huchel, Peter: Éjjel a folyón (Havelnacht Magyar nyelven)
|
Havelnacht (Német)Hinter den ergrauten Schleusen nur vom Sprung der Fische laut, schwimmen Sterne in den Reusen, lebt der Algen Dämmerkraut,
lebt das sanfte Sein im Wasser, grün im Monde, unvergilbt, wispern nachts die Büsche blasser, rauscht das Rohr, ein Vogel schilgt,
nah dem Geist, der nachtanbrausend noch in seinem Flusse taucht, in dem Schilf der Schleusen hausend, wo der Fischer Feuer raucht:
Duft aus wieviel alten Jahren neigt sich hier ins Wasser sacht. Wenn wir still hinunter fahren, weht durch uns der Trunk der Nacht.
Die vergrünten Sterne schweben triefend unterm Ruder vor. Und der Wind wiegt unser Leben, wie er Weide wiegt und Rohr.
|
Éjjel a folyón (Magyar)Hol csak halak szökkenése hallik vén zsilip mögött, csillag úszik s varsamélybe szürke moszat költözött.
Holdban zölden, hervadatlan, szelíd vízben él a lét, éjben bokrok súgnak halkan, nádból madár sír feléd.
A kísértet-éj morajlik, folyóba mártja magát, s hol a halász tüze hajlik, lakja zsilip nádasát.
Óvatosan vízbe csobban messzi évek illata, s míg lefelé úszunk halkan, átjár az éj itala.
Szikrás csillag elsuhanva zöldül evezőnk megett, életünket szél ringatja, mint a nádast s fűzeket.
|