Hanxhari, Mihal: Éleégie pour Kosova* (Elegji për Kosovën in French)

Zot nëse njerëzit s’dinë të shohin sot

Dhe nesër askush s’do ketë më sy

Shpëto o Zot vetëm sytë e fëmijve të Kosovës

O Zot shpëto ata sy të kaltërt të peshqëve blu

Që flenë në shi dhe ëndërrojnë engjëjt e tu

Zot nëse zërat e çmendur s’do pushojnë

Dhe tamtamet do përplasen në k upën e qiellit

Dhe klithmat e marra do qeshin e do thërrasin

Zot shpëto ato heshtje të pleqve të Kosovës

Që flasin me brazdat e baltës plot ujë të vjetër

Ujë nga shiu i parë i botës që njomi këtë dhe

Zot nëse s’do ketë më vend në botë

ku të lindin nënat

Oh lere o zot atë rrugë të gjatë

ku nuset e Kosovës

Po lindin yjet e Yllnajës së Mjellmës

O Zot ato janë foshnjat e tua

Dhe në s’do ketë shenjë delyzhi ku pirgu do bëhet

Gropë dhe gropa kodër mbill nëpër rrugët e Kosovës

Dyqind qiparisa dy mijë qiparisa dyqind mijë qiparisa

Dhe dy millionë rrape o Zot

Dhe ai do jetë pylli i parë i Lirisë në botë

Tiranë, Prill 1999.

Mon Dieu ! si les humains ont oublié de voir

Et que demain personne n'a plus d'yeux

Puisses-tu sauver, mon Dieu, les yeux des enfants

De Kosova, les yeux clairs des enfants malheureux

Dormant sous la pluie et rêvant de ciel bleu.

Mon Dieu ! si le vacarme des fous ne s'arrête pas

Et que les dents continuent de grincer :

Puisses-tu sauver, mon Dieu, le silence des vieillards

De Kosova marchant dans des flaques d'eau boueuse

Une eau ancienne comme la première pluie du monde

Qui, aux origines, fertilisa ces contrées.

Mon Dieu ! si jamais plus il n'y a dans le monde

D'endroit sûr où les mères peuvent accoucher,

Puisses-tu, mon Dieu, épargner ce Sentier des Mères

De Kosova accouchant en cours de route

De petites créatures de la Constellation du Cygne:

Mon Dieu, ce sont tes bébés !

Et pour effacer tout signe de déluge,

Ces collines devenues fosses, ces fosses devenues collines,

Puisses-tu planter dans les rues de Kosova

Deux-cents cyprès, deux mille cyprès, deux-cent mille cyprès,

Et deux millions de chênes, ô mon Dieu :

Et l'avenir sera vert comme la liberté !

*Ce sont les deux derniers poèmes que Hanxhari a écrits de son vivant ; ils sont dédiés aux Albanais du Kosovo (écrit et prononcé " Kosova "), victimes de génocide par le régime serbe de Milosevic.